Meesterpatissier Rudolph van Veen: 'ik wil toegankelijk en dienstbaar zijn in alles wat ik doe en ben'

Het is precies tien jaar geleden dat 24Kitchen werd gelanceerd in Nederland. SVH Meesterkok en Meesterpatissier Rudolph van Veen stond aan de wieg van de kookzender, die volledig draait om eten en koken.

‘Na het behalen van de titel SVH Meesterkok werd ik vaak gevraagd voor kookdemonstraties op horecabeurzen. Demonstraties geven is praten en breien tegelijk, je probeert mensen te interesseren en te binden. Geleidelijk kreeg ik er steeds meer plezier in. In 2000 werd mij gevraagd om bij  Life & Cooking  te koken en ik dacht: zondag is mijn vrije dag, dus waarom niet? Het begin was best lastig, want wat moet je koken als je live op tv bent? Door mijn verwevenheid met de culinaire vakwereld destijds was ik eigenlijk het contact met het ‘gewone-mensen-eten´ kwijtgeraakt. Het was voor mij een volstrekt nieuwe wereld. Ik vergelijk het met dansers: je danst bij Cirques du Soleil of je bent dansleraar die beginners de quick step leert.’ 

‘ Collega’s vroegen zich af wat ik aan het doen was.

‘Koken op tv voor een groot publiek is natuurlijk een heel andere vorm van werken dan koken voor een restaurant. Collega’s vroegen zich dan ook af wat ik aan het doen was. Maar het plezier in koken is voor mij niet anders geworden. Het gaat er vooral om lekker en begrijpelijk eten te maken. Ik vind het belangrijk dat mensen zich er goed bij voelen. Nog steeds probeer ik elke dag eenvoudiger te koken; de eenvoudigste recepten met de kortste teksten worden het meest gemaakt. Hoe makkelijker en toegankelijker, hoe meer mensen blij.’ 

@Vera Keizers

‘Het eindproduct van mijn werk is voor mij niet alleen een bordje eten, een taart of een boek, maar vooral het verhogen van zelfvertrouwen bij mijn kijkers en lezers als zij aan het koken zijn. Elke vezel in mijn lichaam is erop gebrand om te bewerkstelligen dat iedereen begrijpt wat ik maak. En dat anderen ook echt iets aan deze informatie hebben.’

Beroepsattitude
‘Graag wil ik toegankelijk en dienstbaar zijn in alles wat ik doe en ben. Een kok is in mijn ogen dan ook een echte dienstverlener en geen popster. Het is iemand die het fijn vindt om het anderen naar de zin te maken. Het mag nooit alleen maar over hem of haar gaan. Ik begrijp ook echt niet waarom chefs met de armen over elkaar op foto’s staan, alsof niemand hen meer iets hoeft te vertellen. Of met hun benen wijd uit elkaar staand, dat is voor mij zeker geen teken van een dienstbare houding. Of erger nog, met de handen in de zakken. Hoe kun je in godsnaam als vakman in welk beroep dan ook, maar zeker in de gastronomie, je ballen warm staan te houden op een foto. Wat is daar de functie van? Als een fotograaf mij wil fotograferen, leunend op een rechtopstaand koksmes, doe ik dat niet. Een mes is een nobel stuk gereedschap, dat alleen mag worden gebruikt om mee te snijden en niet als uiting van stoerheid. Om dezelfde reden draag ik ook nooit een zonnebril of een horloge, te stoer voor mij. Als dienstverlener heb je toch alle tijd voor je gasten en heb je geen horloge nodig? En als ik koks zie werken met allerlei armbandjes om hun pols, vraag ik mij stiekem altijd af wanneer die dan gewassen worden? Een kok mag er in mijn ogen uitzien als een chirurg, waarbij je je nooit hoeft af te vragen hoe het zit met de hygiëne voordat hij aan het eten zit.’ 

Verder lezen? Digitaal en/of print? Bekijk hier onze  abonnementen  en aanbiedingen.